Tegenstrijdige Toewijding
Commitment verwijst naar een sterke betrokkenheid en toewijding aan een bepaalde zaak, doel of relatie. Het impliceert vastberadenheid, loyaliteit en volharding in het nakomen van verplichtingen en het bereiken van gewenste resultaten, zelfs in het gezicht van uitdagingen en tegenslagen.
Ik denk dat iedereen wel voorbeelden heeft waarin bepaalde toewijding tegenstrijdig kan zijn. Laat ik dicht bij mezelf blijven. Enerzijds zou ik zo “groen” mogelijk willen leven, anderzijds geniet ik ook van verworven luxe als een scooter, of auto bij regen, als ik naar mijn werk wil rijden. Eigenlijk kan ik dan tot de conclusie komen dat ik minder toewijding heb om écht de stap te maken om zo groen mogelijk te leven. Zelfs als de benzine prijzen door het dak schieten blijft het lastig.
Dit gebeurd natuurlijk voor iedereen op vele vlakken en welke oorzaken, redenen of versies van cognitieve dissonantie daar een rol in spelen. Dit laatste is interessant, want dit kan een rol spelen bij het vermijden of niet aangaan van commitment. Cognitieve dissonantie is namelijk een psychologische term die verwijst naar de ongemakkelijke spanning die ontstaat wanneer er inconsistentie of conflict is tussen iemands overtuigingen, attitudes of gedragingen.
In relatie tot commitment kan cognitieve dissonantie optreden wanneer iemand innerlijke conflicten ervaart tussen het verlangen om zich te engageren voor een bepaalde zaak of doel en andere overtuigingen, attitudes of externe druk die een tegenovergesteld gedrag of een ander standpunt aanmoedigen.
Om deze spanning te verminderen, kan een persoon ervoor kiezen om geen commitment aan te gaan. Door het vermijden van het aangaan van commitment, kan de persoon de inconsistentie vermijden en voorkomen dat ze geconfronteerd worden met de ongemakkelijke gevoelens die gepaard gaan met cognitieve dissonantie.
Het vermijden van commitment als reactie op cognitieve dissonantie kan echter leiden tot het missen van kansen voor groei, verandering en het realiseren van persoonlijke doelen. Het kan ook de ontwikkeling van diepere verbintenissen en betrokkenheid belemmeren, omdat men zich terugtrekt uit de uitdagingen en onzekerheden die gepaard gaan met het aangaan van een toegewijde relatie met een zaak, doel of overtuiging.
Het erkennen en bewust omgaan met cognitieve dissonantie kan helpen bij het nemen van weloverwogen beslissingen en het aanpakken van de innerlijke conflicten die kunnen ontstaan bij het aangaan van commitment. Het kan leiden tot meer authenticiteit en consistentie in iemands overtuigingen en gedragingen, waardoor de mogelijkheid ontstaat om dieper betrokken te raken bij een zaak en positieve verandering te bewerkstelligen.
Zou er een kans bestaan dat bij onderwijs uitvoer en onderwijs innovatie dit fenomeen zich voordoet?
Vind ik leuk
Over Dries van den Enden
Sr. Docent Fontys - iFontys/Innoversity lid - Oprichter van de minor Data Driven Business Lab - Praktisch onderzoeker naar Hybride onderwijs (waar student, docent en werkveld van en met elkaar leren).
- More Posts(31)