Het zal rond de eeuwwisseling zijn geweest. Mijn kinderen waren nog heel jong (ik wat jonger), mijn agenda minder vol, en dus keken we geregeld met ons gezin naar het Jeugdjournaal. In een van de afleveringen – ik zie het nog voor me – legde een meisje van pak ‘m beet 9 jaar oud aan minister-president Wim Kok uit hoe een computer bediend moet worden.
Geen overbodige luxe. Onze premier gebruikte de muis als afstandsbediening.
De blik in de ogen van dat meisje. De onhandige korzeligheid van Kok. Prachtige televisie. Maar in feite natuurlijk ook gênant. De hoogste ‘baas’ van het land, die geen idee had hoe hij een computer aan de praat kreeg.
(Waarbij ik eerlijkheidshalve moet aantekenen dat ook ik Kokkiaans stond te stuntelen toen ik enige tijd terug van ICT-studenten een Virtual Reality-bril opgezet kreeg.)
Het voorval met premier Kok is nog geen twintig jaar geleden. Maar we kunnen het ons – gelukkig – niet meer voorstellen. De wereld is sinds die tijd zo grondig veranderd, en die verandering gaat ook nog eens steeds sneller en sneller, dat informatie- en communicatietechnologie (ict) letterlijk niet meer weg te denken is uit ons leven.
Ik hoorde laatst dat kleine kinderen, als ze een ouderwetse typemachine zien, vol verbazing uitroepen: ‘Wow, een computer die meteen print.’
Zóveel is er dus veranderd. In zo’n korte tijd.
En toch. Toch willen we dat de ontwikkelingen nóg sneller gaan. We, dat zijn bestuurders van hogescholen en universiteiten samen met ict-platform SURF. Omdat wij geloven dat verdere integratie van ict in het hoger onderwijs ons land, onze economie en onze arbeidsmarkt ontzettend veel voordelen gaat bieden, hebben we een versnellingsplan opgesteld.
Ook hier moeten we van praten naar doen. Ook hier is een toefje van de zogenaamde Chinese speed wenselijk.
Namens de Vereniging Hogescholen maak ik deel uit van de stuurgroep die dit allemaal in goede banen moet leiden. Los van het feit dat ik een echte believer ben in de kracht van ict en de voordelen die het ons hoger onderwijs gaat bieden, doet het me vooral deugd dat de diverse kennisinstellingen in Nederland elkaar weten te vinden als het er echt om gaat.
Want ook al zijn we op sommige gebieden concurrerend, op sommige terreinen moeten we de handen ineen slaan. Dat betekent: samenwerken waar het bijvoorbeeld gaat om de onderlinge aansluiting tussen verschillende applicaties of om het beschikbaar stellen van digitaal leermateriaal. Maar differentiatie als het gaat om vakinhoud en vakdidactiek.
Want: ja, we zijn concurrenten in de ‘strijd’ om de student. Maar nee, we opereren niet op een eiland. Samen zijn we verantwoordelijk voor de kwaliteit van het hoger onderwijs in Nederland. Samen profiteren we van een hoogwaardige digitale infrastructuur. En samen leiden we mensen op met de juiste kennis én vaardigheden.
Mensen die – ook als ze de zestig gepasseerd zijn en als premier ons land besturen – geen kind van 9 nodig hebben als ict-coach.
Vind ik leukOver Hans Nederlof
Hans Nederlof (1962, Delft) is Register Controller en studeerde Controlling aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Hij werkte 15 jaar als interim manager bij o.a. Universiteit van Amsterdam en Hogeschool van Amsterdam, Hanzehogeschool en het Centraal Orgaan Asielzoekers. Sinds april 2015 is Hans lid van het College van Bestuur van Fontys Hogescholen met als aandachtsgebieden; diensten Financiën, Audit en Control, Huisvesting en Facilitair, IT en de opleidingen in het domein Technologie en Innovatie. Hans participeert actief in het debat over de toekomst van het onderwijs.