“Eerlijk; toen ik mij inschreef voor deze minor was ik op de hoogte van het innoverende karakter. Ik had echter nooit gedacht dat het zo’n impact kon hebben op mijn verdere (studie)loopbaan!” zegt Myrna met grote ogen. De anderen glimlachen herkennend. “Vooral het samen echt in de praktijk mogen meedoen, was nieuw en ook spannend” vervolgt ze. Minorgenoot Tom reageert “dat hij in het begin met name bezig was vanuit het perspectief van zijn eigen vakgebied. Dit veranderde als automatisch toen we gingen ‘samen werken’ met studenten vanuit andere (opleiding)perspectieven. Het liet mij nadenken over het latere beroep waarin ik geloof. Hoewel het inzicht dat dit enkel mogelijk is met de anderen, mij uitdaagde mijn zienswijze te verbreden. Het lukt mij in mijn huidige beroepscontext de samenwerking met anderen, allen binnen de zorgcontext, op te zoeken.”
Ondertussen beluisteren de werkveldbegeleiders en docenten aandachtig de dialoog die zich hier afspeelt. Praktijkbegeleider Samira noemt: “voor ons was het aftasten wat we konden verwachten van studenten. Ik bemerkte bij mezelf vaker dan eens vraagtekens te hebben bij het ‘goede om te doen’. Enerzijds kwamen studenten met nodige vernieuwingen en belangrijke innovaties. Anderzijds leidde het ondernemend karakter van hen er vervolgens toe dat mijn collega’s en patiënten daar en nu met praktijkverbetering te maken kregen. Bijzonder om te zien hoe tactvol studenten zijn omgegaan met de waan van de dag binnen ‘zorgland’.”
De ene docent kijkt de kring rond en begint: “Toegegeven, ik had ook mijn twijfels in het begin. De reden hiervoor lag hem voor een deel in het beroep moeten doen op jullie, studenten. En ook wat een dergelijke innovatie-hunker vraagt van de mensen binnen de betrokken contexten; patiënten, praktijkbegeleiders, collega’s in het werkveld, docenten van de betrokken instituten. En niet te vergeten: hoe zouden de ontwikkelaars omgaan met het proces, successen, tegenslagen en eventuele nodige bijstellingen?”
Tom maakt kenbaar te willen reageren: “hoe hebben jullie dat eigenlijk klaargespeeld?”
“Dialoog en draagvlak van het team is hierin cruciaal geweest, net als in jullie leerteams” gaat de andere docent – ook lid van het ontwikkelteam – verder. “Het is een bevlogen eerste jaar geweest! Daar is dan ook de nodige aandacht aan besteed. Nadat in 2022 de eerste resultaten succesvol bleken en met name jullie, studenten, overwegend positief reageerden, heeft de transformatie echt vleugels gekregen.”
Phil, directeur van het ZorgInnovatieCentrum, wendt zich tot de studenten: “onderschat jullie aandeel hierin niet! De nieuwsgierigheid van studenten vanuit diverse perspectieven is een krachtig signaal. Het samen ontdekken en innoveren in dit proces is dus bijzonder waardevol geweest. Dat was mijns inziens de bron van de verandering; voor ons allemaal.”
Myrna besluit met de volgende uitspraak: “Iets dat ik meeneem voor de rest van mijn leven is wat ik hier geleerd heb. De balans tussen de gerichtheid op mijzelf als professional en de gerichtheid op de anderen om mij heen, draagt bij aan vernieuwingen of juist borging van zaken die we allen belangrijk vinden.”
Vind ik leuk
Over Martijn van Dijk
Docent/coach Pedagogiek - sportfanaat - Fenomenologisch onderzoek