Het is het einde van het jaar en op LinkedIn zie ik dankbare en trotse terugblikken op 2019 voorbij komen. In deze posts wordt terecht aandacht geschonken aan alle mooie dingen die dit jaar zijn gebeurd en gerealiseerd. Dankbaarheid en trots wordt, zo lijkt het, vooral geassocieerd met succes en dingen die je graag met anderen deelt.
In mijn ogen mogen we ook dankbaar zijn voor de minder fijne dingen die ons dit jaar zijn overkomen. De dingen die we liever niet openlijk met anderen delen. Ik schrijf dit niet omdat ik een moraalridder ben of een sadomasochist, maar omdat dankbaar zijn voor dat wat je liever niet had meegemaakt, betekent dat je echt open staat voor nieuwe informatie, nieuwe ervaringen en nieuwe inzichten. Open staan voor en oprecht nieuwsgierig zijn naar jezelf en je omgeving betekent ook open staan voor dat wat schuurt, je uit balans brengt of zelfs op het diepste niveau pijn doet.
Open staan voor jezelf en de wereld om je heen
Het werkelijk open staan voor alles wat jij ervaart zorgt ervoor dat je met open ogen kan kijken, nieuwe verbanden en samenhang kan zien, minder snel oordeelt en milder wordt in je oordeel. Misschien leer je zelfs het positieve in het negatieve te zien. Het staat je toe om te twijfelen en niet in zwart of wit, maar in vele kleuren te denken.
Door open te staan voor jezelf en de wereld om je heen open je de deur voor welkome en onwelkome ervaringen.
Dit maakt het leven niet per se makkelijker, je opent immers de deur voor meer onzekerheid, prikkels en mogelijkheden die je niet allemaal kan benutten. Ik kan je wel beloven dat het je leven interessanter, uitdagender en avontuurlijker maakt en dat je stapje voor stapje leert met meer onzekerheid om te gaan en keuzes te maken.
Het kan absoluut onwennig aanvoelen, maar het is een impuls voor je persoonlijke en professionele groei. We leren immers niet alleen van successen en van dat wat we al kennen, maar ook of juist van het nieuwe, het onbekende, het onverwachte en van dat wat (net) buiten onze comfortzone ligt.
Ongewenste ervaringen liggen over het algemeen buiten onze comfortzone en bieden ons dus volop kansen om te leren en te ontwikkelen. Dus in plaats van deze kansen angstvallig te verbergen voor anderen zodat ze niet zien dat je het moeilijk hebt, iets (nog) niet kan of ergens bang voor bent, kan je ook dankbaar zijn en juist deze uitdagingen en de strijd die je hiermee voert zichtbaar maken voor jezelf en voor diegene aan wie je dit toevertrouwt.
Levenskunstenaars in opleiding
Dit jaar heb ik vele mooie mensen mogen ontmoeten tijdens de interviews die ik afnam voor mijn onderzoek. Ik heb ware levenskunstenaars ontmoet en vele levenskunstenaars in opleiding. Die opleiding hebben ze zelf vormgegeven, niet door vooraf vastgelegde lesprogramma’s en toetsmatrijzen, maar door open te staan, te ontvangen en gebruik te maken van dat wat zich aandient, door geduld te hebben, door positief te denken en fouten te maken. Ze hebben geleerd om uitdagingen, uitstel en teleurstellingen niet als straf of eindpunt te beschouwen maar als onderdeel van het proces en als kans om te leren en te groeien als persoon.
Oprechte dankbaarheid kan je niet afdwingen, daar gaat mijn blog dus ook niet over. Dankzij één van de vele mooie ontmoetingen die ik dit jaar had zie ik nieuwsgierig zijn en nu ook dankbaar zijn als een vriendelijke manier van in het leven staan. Een leven waarin je vriendelijker en dankbaarder bent voor jezelf, voor anderen en de gebeurtenissen in je leven.
Ik hoop dat je dit jaar mag afsluiten met een tevreden en misschien zelfs dankbaar gevoel over alles wat je dit jaar hebt geleerd. Ik wens je toe om met een nieuwsgierige, open houding de nieuwe leerkansen tegemoet te zien die het nieuwe jaar je ongetwijfeld gaat brengen.
Voor welke ‘onwelkome’ ervaring ben jij dankbaar?
Dankbaar zijn voor onwelkome ervaringen kan dubbele gevoelens oproepen.
Persoonlijk kan ik grote en kleine onwelkome ervaringen benoemen in mijn leven; zoals het langdurige ziektebed en het overlijden van mijn moeder op 58 jarige leeftijd en de scheiding van de vader van mijn zoon in dezelfde periode, zes jaar geleden. Het waren onwelkome ervaringen die mij enorm veel pijn hebben gedaan, maar waar ik ook enorm veel van heb geleerd en wat me uiteindelijk ook veel moois heeft gebracht.
Twee recente (2019) ervaringen van een andere orde zijn twee artikelen die ik met veel moeite had geschreven. Ik ontving goed bedoelde kritiek die ik als onwelkom en demotiverend ervoer. Na aardig wat gevloek, een gevoel van incompetent zijn, het voor me uitschuiven en willen opgeven zag ik in dat het inderdaad beter en vooral anders kon. Deze ervaringen hebben me uiteindelijk de durf gegeven om niet te compleet te willen zijn en meer mijn persoonlijke schrijfstijl aan te houden in plaats van het ‘goed en volgens de regeltjes’ te willen doen. Dit waren twee waardevolle, maar onwelkome ervaringen waar ik nu oprecht dankbaar voor ben.
Voor welke ‘onwelkome’ ervaring ben jij dankbaar? Ik hoor het graag van je in de comments hieronder of via de mail: danae.bodewes@fontys.nl
Vind ik leuk
Over Danae Bodewes
Onderzoeker bij Lectoraat Business Entrepreneurship Thema's: ondernemerschapsonderwijs, nieuwsgierigheid, informeel en non-formeel leren. Hoe ziet een leven lang nieuwsgierig eruit? In een reeks portretten genaamd Nieuwsgierige Types geef ik de komende maanden een gezicht aan nieuwsgierigheid, ondernemendheid, informeel en non-formeel leren. Ter voorbereiding van mijn nog te publiceren boek over nieuwsgierigheid interview ik personen van verschillende achtergronden en leeftijden over hun nieuwsgierigheid, fascinaties en hoe deze bijdragen aan hun ondernemendheid.
- More Posts(92)