Het zijn de dagen zoals deze dat ik nadenk over het leven. Dagen waarop ik heb gelachen. En toch melancholisch kan zijn. De regen horen en nadenken over de regen. Immers ben ik mij bewust van de regen. Men lijkt bang te zijn voor deze; de regen te verafschuwen. Verwacht nu niet te lezen dat ik kan genieten van nat worden door een bui. Toch betrap ik mijzelf erop te genieten van het feit dat ik binnen droog zit, terwijl het buiten regent. Kunt u ook zo lekker in slaap vallen wanneer het regent? Op die momenten koesteren we het zalige gevoel om droog te zitten. We voelen comfort bij het droge terwijl het buiten nat is.
Negatieve gedachten over de regen probeer ik te minimaliseren door aan het belang voor de natuur te denken. In Curaçao kennen ze vele lange periode van zon en droogte. De mensen (lokals) zijn dan echter ook redelijk blij met de koele regen. Zij gunnen het ‘hun’ eiland ook. Op die manier kwam ik erachter dat dit ‘goedpraten’ van de regen internationaal is (tenminste binnen de Nederlandse Antillen).
Toen ik nog een jongen van omstreeks 17 jaar oud was, associeerde ik voetbal(training) dikwijls met regen. Voetbaltraining was namelijk een van de weinige activiteiten waarbij je amper tot geen actie tegen de regen ondernam. De eerste minuten voelde regen onwennig, onprettig en gingen er alarmbellen rinkelen in de bovenkamer. Echter na een tien minuten, volledig doorweekt, begon het iets strijdigs en uitdagends te hebben. Het scenario kreeg ineens een boost en er werd gestreden in elke oefening en elk partijtje. Met een warme douche in het vooruitzicht, ploeterde je verder en kon je niet vuil genoeg worden.
Zomaar wat gedachten, terwijl ik naar de regen luister. Dat wil zeggen; ik hoor de regen. Echt luisteren naar de regen kan ik mij niet meer herinneren. Het zijn dagen zoals deze, dat ik nadenk over het leven.
Vind ik leuk
Over Martijn van Dijk
Docent/coach Pedagogiek - sportfanaat - Fenomenologisch onderzoek