Deze zomer – ja, inderdaad, tussen de IJslandse geisers – stortte ik me weer eens ouderwets op een stapel boeken. Twee daarvan waren geschreven door dezelfde auteur: de Israëlische historicus Yuval Noah Harari. Ik begon met Sapiens, een kleine geschiedenis van de mensheid. Gezien de ondertitel vreesde ik heel even in een doorwrocht, vuistdik historisch overzichtswerk te belanden. Maar dat bleek al snel onterecht. Harari’s vlot geschreven, toegankelijke boek inspireerde mij juist.
Met name de verklaring van Harari voor het overleven van ‘onze diersoort’, de Homo Sapiens, greep me direct. Wat bleek? Het vermogen van de Homo Sapiens om gezamenlijk verhalen te scheppen én die verhalen ook op grote schaal met elkaar te delen, vormde een essentiële voorwaarde voor grootschalige en succesvolle samenwerking. Samen konden ze namelijk effectief inspelen op veranderingen.
Waar de arme Neanderthaler het loodje legde, daar trok de flexibele en weerbare Homo Sapiens aan het langste eind van de geschiedenis.
Tot zover de menselijke historie-in-vogelvlucht.
Nadat ik de laatste bladzijde had omgeslagen, legde ik onmiddellijk de link met, hoe kan het anders, Fontys. Wat is ons verhaal? Wat bindt ons als brede Fontys-gemeenschap? Welk verhaal stelt óns in staat intensief, constructief samen te werken en steeds succesvol nieuwe uitdagingen aan te gaan? Harari geeft zelf het antwoord in het andere boek dat ik van hem las: Homo Deus. Hét Grote Project op de menselijke agenda is namelijk de zoektocht naar geluk, aldus Harari. En hij voegt daaraan toe: niet zozeer de individuele zoektocht naar persoonlijk geluk, maar de zoektocht naar betekenis in onze collectieve samenleving.
Zie daar óns verhaal!
Dat is immers ook het belangrijkste doel van Fontys: mensen opleiden om een betekenisvolle plek in de maatschappij te vinden.
Als we dit verhaal binnen Fontys delen, kunnen wij de grote uitdagingen waar we voor staan het hoofd bieden. Dat is echt mijn overtuiging. Uitdagingen genoeg immers: ten eerste de veranderingen op digitaal en technologisch vlak. Wat dat betekent voor Fontys en ons curriculum heb ik deze zomer in mijn essay Van praten naar doen geschetst. Maar ik wil hier toch ook de urgentie noemen om onze kwaliteitscultuur en Fontys-waarden ook daadwerkelijk aan te tonen richting studenten en scholieren.
Want: wat is de waarde van kwaliteit als studenten die niet of anders beleven?
Voor mij vormen de 45.000 studenten en 4.000 medewerkers van Fontys samen de hoofdpersonen in ons verhaal. In de context met het werkveld geven we de toekomst vorm. Samen zoeken we naar betekenis. En als het een beetje meezit, eindigt ons verhaal straks met: ‘En we leefden nog lang en gelukkig’.
Vind ik leukOver Nienke Meijer
Nienke Meijer (1965, Eindhoven) studeerde Organisatie en Sociale Psychologie aan de Universiteit Utrecht. Voordat ze in 2009 toetrad tot het College van Bestuur (CvB) van Fontys Hogescholen, werkte ze 20 jaar in verschillende functies bij VNU en Koninklijke Wegener. Zij was de jongste directeur/uitgever van het Eindhovens Dagblad en was tot 2009 lid van het directieteam van Wegener. Sinds 1 december 2013 is Nienke voorzitter van het CvB van Fontys. Nienke heeft als aandachtsgebieden: onderwijskwaliteit en -innovatie, de actieve rol van studenten, de verbinding tussen Fontys en het (regionale) werkveld, de ontwikkeling van een leercultuur, en duurzaamheid.
- Web |
- More Posts(20)