Soms probeer ik me er een voorstelling van te maken. Hoe het zou zijn als de rollen omgedraaid waren. Op de vlucht voor oorlogsgeweld in Nederland beland ik na een lange reis in Syrië. Ik word er vriendelijk opgevangen, zeker, maar het is al met al een vreselijk  traumatiserende ervaring. Gelukkig worden de basale behoeften vervuld: een dak, een bed en stromend water. Ook krijg ik een zeer bescheiden bedrag om van te leven. En – na enkele maanden onzekerheid – een soort van verblijfsvergunning.

Heel voorzichtig kan ik mijn blik vooruit richten. Het is moeilijk, maar het moet. Ik moet een nieuw leven opbouwen hier, in dit land ver weg van Nederland. Een land waarvan ik de taal niet spreek noch het schrift kan ontcijferen. De mensen, het klimaat, de geuren en kleuren, de gewoontes: letterlijk alles is me vreemd.

En toch moet ik verder. Vooruit.

Zo ongeveer moeten de tienduizenden vluchtelingen zich voelen die naar ons land zijn gekomen. Verweesd, angstig en onzeker. Maar ook opgelucht, dankbaar en vastberaden iets van hun nieuwe leven te maken. En wat is er in zo’n situatie belangrijker dan de taal onder de knie te krijgen en de kans te krijgen een opleiding op niveau te volgen? Belangrijk voor deze mensen zelf, dat op de eerste plaats. Maar óók belangrijk voor het land waar deze nieuwkomers zich hebben gevestigd. We kunnen het ons simpelweg niet veroorloven om al dat talent, al die vaardigheden en ambities links te laten liggen.

Daarom ben ik, en is Fontys Hogescholen, er op gebrand om statushouders een duw in de rug te geven. Ik ben er trots op dat wij in deze regio het initiatief hebben genomen om deze doelgroep een pre-bachelor aan te bieden. Aan het begin van dit studiejaar zijn enkele tientallen hoger opgeleide nieuwkomers gestart en nu, bijna een jaar later, kunnen we zeggen dat het een succesvol jaar is geweest. De twee groepen – een in Eindhoven, een in Tilburg – zijn nu aan de laatste loodjes bezig. Het mooie is dat er nauwelijks uitvallers zijn. Als alles volgens wens verloopt, zorgt dit pre-bachelorjaar ervoor dat deze mensen volgend jaar de opleiding kunnen starten die bij hen past. Of dat nu bij Fontys is of bij een andere hoger-onderwijsinstelling.

En komend studiejaar beginnen we gewoon weer met een nieuwe lichting pre-bachelorstudenten.

We staan natuurlijk niet alleen in deze ambitie. Dinsdag 30 mei ondertekende Fontys Hogescholen samen met de stichting voor vluchtelingstudenten UAF, de gemeente Tilburg en Tilburg University een convenant waarin we afspreken dat ‘ieder van deze partijen zich vanuit zijn eigen rol inzet om de talenten van hoger opgeleide vluchtelingen studenten te ontwikkelen’. Concreet betekent dit dat we samenwerken aan zaken als:

• heldere communicatie richting de doelgroep
• maatwerk-activiteiten
• afstemming in de toetsing
• de verbinding tussen vluchtelingstudenten en de reguliere studentenpopulatie
• de kwaliteit van de prebachelors
• een goede aansluiting van de prebachelors op een reguliere studie of op een combinatie van leren en werken.

Iedere keer als ik me voorstel dat ik in Syrië mijn leven vanaf het nulpunt zou moeten opbouwen, denk ik dat ik mezelf – ondanks alle ellende – gelukkig zou prijzen met zo’n kans. Laten we onze verantwoordelijkheid nemen en deze mensen helpen zoals we zelf geholpen zouden willen worden!

Vind ik leuk

Over Hans Nederlof

Hans Nederlof (1962, Delft) is Register Controller en studeerde Controlling aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Hij werkte 15 jaar als interim manager bij o.a. Universiteit van Amsterdam en Hogeschool van Amsterdam, Hanzehogeschool en het Centraal Orgaan Asielzoekers. Sinds april 2015 is Hans lid van het College van Bestuur van Fontys Hogescholen met als aandachtsgebieden; diensten Financiën, Audit en Control, Huisvesting en Facilitair, IT en de opleidingen in het domein Technologie en Innovatie. Hans participeert actief in het debat over de toekomst van het onderwijs.

• Mail
|
• More Posts(3)