blog-1

Zomaar wat gedachtenkronkels die ik de laatste dagen heb wil ik delen met de wereld. Waarom zijn we in Nederland zo slecht in het eren van legendes terwijl ze nog leven? Het leven is uit het lichaam van Johan Cruijf en nu vallen we over elkaar heen om te zeggen hoeveel impact hij heeft gehad op onze samenleving. Had het stadion van Ajax gewoon gelijk naar hem genoemd dan had hij er nog van kunnen genieten! Hetzelfde met de aanslagen in Brussel, nu kunnen de “gevaarlijke” wijken opeens uitgekamd worden en deinst men niet terug om te schieten als iemand vlucht. Waarom moet er eerst bloed vloeien voordat dit soort acties uitgevoerd worden?

Iets anders waar ik mij mateloos aan stoor is de kritiek op Sander Dekker omtrent Onderwijs2032. Op Twitter staat het vol met klaagtweets, verwensingen en tips. Stel je het volgende eens voor: Sander Dekker neemt geen initiatief tot het nemen van verbeterslagen, zet geen acties uit om kansen in beeld te brengen voor het onderwijs. Juist, ook dan zou het niet goed zijn! Hij toont lef door een stap te zetten en geloof mij dat ook Sander geen glazen bol heeft. Dus ‘nee’ hij weet niet of de stap die hij nu zet de juiste is, wat hij wel weet is dat de huidige toestand vraagt om beweging. En al zou 10% van het gehele adviesrapport bijdragen aan verbeteringen in het onderwijs dan is het mijn inziens al geslaagd. Wat al die klagers niet begrijpen in mijn ogen is dat zij zelf verantwoordelijk zijn voor het wel of niet slagen van de onderwijsverbeteringen aan de hand van het adviesrapport Onderwijs2032. Het zijn handvatten en zoals zo vaak omvat het alleen ‘wat’ er moet veranderen/vernieuwen dat betekent dat wij zelf het ‘hoe’ kunnen gaan ontwerpen.

Het grappige en misschien ook wel frustrerende is dat dezelfde Twitteraars van hierboven binnen hun school vaak ‘vernieuwers’ zijn. Anders zitten ze niet op Twitter en bemoeien ze zich niet met het advies ten opzichte van de toekomst. Bij Fontys Hogescholen ben ik samen met andere mensen oprichter van Fontys Educational Designers (FED). Deze beweging is  afgelopen september gestart. In het begin keken veel collega’s met een schuin oog naar de ontwikkelingen en ik had het gevoel dat velen dachten dat het een stille dood zou sterven. We zijn nu een halfjaar verder en ik had niet durven dromen dat het zo hard zou gaan met FED. Samen met veel collega’s ontwerpen we in heterogene groepen onderwijs dat vernieuwend is voor de opdrachtgever zelf. Dat betekent niet dat er een generieke meetlat is waarop staat hoe vernieuwend het moet zijn. Nee, dat bepaald de context en ontwerper zelf.

Success-Life-Quotes-t1-1280X1024

De tijd verstrijkt en ook de benadering verstrijkt. Het is net voetbal, eerst mag je als opkomend talent fouten maken en benadrukt men alleen de goede dingen die je doet. Dan is er een omslagpunt en word je niet meer als talent gezien maar als volwaardig professional en dan mag je geen fouten meer maken. In deze fase zitten wij als FED momenteel, men heeft niet in de gaten dat de werkzaamheden die wij doen nog steeds hetzelfde zijn maar constant in andere contexten plaatsvinden. Dat betekent dat ook wij geen glazen bol hebben die ons verteld welke vernieuwingen en aanpakken we moeten kiezen voor 100% succes. Nee, we zijn nog steeds aan het prototypen en gebruiken tests om aanpassingen te doen of succesfactoren op te schalen. Dat betekent dat juist fouten maken MOET, als wij die niet meer zouden maken is dat een teken van lafheid want dan opereren we in onze comfortzone. Rekening houdend met de quote “great things never came from comfortzones” ben ik blij dat we bovenstaande reacties krijgen van mensen. We blijven fouten maken en kaatsen de bal terug met onderstaande quote van ook zo’n ‘gamechanger’ die pas na zijn dood werd gewaardeerd om wie hij was en wat hij bracht. En dat zijn niet alleen de fysieke spullen die hij heeft nagelaten maar vooral zijn mindset als het aan mij ligt.

9994066638d4e736344a66da41a6c43d

FavoriteLoadingVind ik leuk