Een aantal weken geleden ben ik voor de week van het Geluk in Eindhoven als Pedagogiek student gevraagd om mee te helpen bij een theaterproductie genaamd het Geluksweiland; een productie gericht op vluchtelingenkinderen.
En daar stond ik dan een paar weken later bij het AZC in Eindhoven, geen idee wat me te wachten stond. Daar ontmoette ik ook Annemiek en Fleur, twee theatermakers van Jeugdtheatergezelschap Hetpaarddatvliegt. We gingen met de kinderen praten over geluk als inspiratie voor het Geluksweiland, wat was dat dan precies voor hen? Zonder enig idee hoe het zou gaan verlopen, liepen we het AZC in. Daar werden we ontvangen door een aantal medewerkers en hup meteen de zaal in waar al een aantal kinderen zaten te wachten. Binnen enkele minuten kwamen er steeds meer bij, ieder land en elke leeftijd was vertegenwoordigd: kinderen uit Syrië, Palestina, Marokko, Algerije, Iran, Afghanistan, Somalië, ga zo maar door. Nieuwsgierig vroegen ze wat wij kwamen doen. Vrij snel zijn we met alle kinderen in een kring gaan zitten en hebben we ze vragen gesteld en plaatjes laten zien, wat betekende geluk nou precies voor hen? Dure cadeaus, veel geld hebben, een groot huis? Nee, voor deze kinderen was geluk naar school kunnen gaan en in Nederland zijn.
Een paar weken later stond ik weer bij het AZC. Annemiek en Fleur waren er weer bij, en dit keer met een heleboel kinderen van hun eigen theatergezelschap om een oefen-weiland te doen, zo konden alle kinderen op het AZC zien wat zij ook konden doen. Het eerste uur stond in het teken van oefening, hoe gingen ze het in deze ruimte aanpakken en wat was ieders rol ook alweer? Nieuwsgierige gezichtjes stonden achter de glazen deuren te kijken wat er ging gebeuren. Na een uur was het bijna niet meer te houden, de deuren werden open gezet en de kinderen en ouders stroomden naar binnen. Wat ging er gebeuren?!
Alle kinderen van het theatergezelschap zaten goed in hun rol en speelden een prachtig stuk over geluk. Er werd zo weinig mogelijk gepraat, maar af en toe werd er door een van de kinderen (van te voren aangesteld als onze kleine vertaler) vertaald naar het Arabisch, met name voor de ouders. Drie rijen dik met kinderen, ouders en jongeren zaten doodstil te kijken naar het mooie stuk afgespeeld in hun recreatieruimte. Tussendoor werd geklapt en soms zo hard gelachen dat er even ge-‘’sshht’’ moest worden. En ja, dit konden zij – alle lieve kinderen in het AZC – ook doen!
Nu zijn we weer een aantal weken verder. Inmiddels zijn er veel aanmeldingen binnengekomen vanuit de kinderen op het AZC en zijn de repetities voor het Geluksweiland begonnen. Met 15 kinderen van het theatergezelschap en ongeveer 10 AZC kinderen werd er hard geoefend. Allereerst werd er voorgesteld met naam en leeftijd: Sara van 11 uit Palestina, Amir van 10 uit Iran, Serine van 11 en Mohammed van 9 uit Algerije, Maisaa van 10 uit Syrië, en ga zo maar door. Sara werd meteen aangesteld als onze kleine vertaalster, aangezien sommige kinderen nog maar net in Nederland waren. Hierna werd begonnen om in een kring een kleine drama oefening te doen zodat iedereen gewend raakte. Vervolgens werden er kleine groepjes gemaakt om elkaar te leren kennen: vind 5 overeenkomsten met elkaar en 3 verschillen van elkaar. Wat ging dit allemaal vanzelf en zonder enige moeite! Hierna gingen Annemiek en Fleur verder door de hele groep kleine scènes te laten spelen, alles werd in groepjes of tweetallen gedaan. Allemaal gemixt en ondanks dat iedereen elkaar net 1 uur kende, voelde iedereen zich zo vertrouwd met elkaar. Als aanstaand pedagoog kan ik de manier waarop Annemiek en Fleur dit voor elkaar kregen alleen maar bewonderen en complimenteren!
Ineens waren de 4 uur van repeteren voorbij, er werd nog snel muziek gezocht vanuit Syrïe, Iran en Algerije wat gebruikt zou kunnen worden voor de voorstelling. Er werd muziek opgezet en een aantal kinderen begonnen spontaan mee te zingen en te dansen. Een mooie afsluiting van de repetitiedag en een goed vooruitzicht voor de volgende twee repetities. Graag wil ik afsluiten met de woorden van onze kleine vertaalster Sara: ‘’het wonen in het AZC is niet leuk maar dat we mee mogen doen aan een voorstelling wel!’’ En zo is dat, deze kinderen hebben zoveel moeten doorstaan, zij verdienen deze kans om trots te zijn op wie ze zijn, waar ze vandaan komen en te stralen op een podium voor zoveel mogelijk mensen.
Woensdag 23 maart om 16:00 wordt het Geluksweiland opgevoerd in het Parktheater in Eindhoven. Plaatsen zijn beperkt dus zorg dat je er op tijd bij bent!
Vind ik leuk
