Je kent er vast wel één… zo’n “Fontys-koppel” of “Fontys-familie”. Collega’s die een relatie hebben of één of meerdere familieleden hebben die bij Fontys werken. Of waarvan de zoon of dochter bij Fontys studeert.

Sinds eind juni 2018 behoor ik ook tot de “Fontys-koppels”. Na de uitnodiging voor zijn afscheidscollege – toen hij van de Fontys Economische Hogeschool Tilburg naar de Sporthogeschool ging – en wat pushen van een collega hebben we de stap gezet om af te spreken. Daarna was het snel raak.

Mijn partner, Erwin Mortier, is naast docent ook coach van topsprinters bij Eindhoven Atletiek. Elk jaar gaat hij twee tot drie weken op trainingskamp in Portugal. Zo ook dit jaar. En als nieuwe geliefden kan je elkaar natuurlijk niet zo lang missen en wil je alles van elkaar weten, dus ging ik de tweede week ook naar Vilamoura.

Op dat moment werden wij een “Fontys-familie”, want de sprintgroep bestond naast Sacha van Agt en Sanne Denneman (alumnus Fontys Commerciële Economie) uit Demi van den Wildenberg (student Fontys Johan Cruyff Academy) en Janna Doumpas (student Fontys Fysiotherapie).

Drie keer per dag zaten we als gezin aan tafel. Wat dus betekent dat we ’s ochtends vooral tegen mobile devices aankeken en ondanks het vooraf opgestelde schema er toch nog gekibbeld werd over wie zou helpen met koken en wie de opruimbeurt had.

Daarnaast kreeg Janna de gelegenheid om studiepunten te behalen voor haar oriënterende stage door mee te kijken met Henri van Limpt die zorgde voor de sportmassages. Ook werd ik even aan mijn eigen werkzaamheden herinnerd toen Demi vroeg hoeveel tijd de docenten hebben voor het nakijken van toetsen. Tja, toen realiseerde ik mij dat met een vakantie tijdens die nakijktermijn van 10 werkdagen het best lang duurt voordat je toetsresultaat bekend is, vooral wanneer je nieuwsgierig bent.

Zelf ben ik nieuwsgierig naar (top)sport, omdat ik daar totaal niet mee bekend ben. Bij topsport denk ik aan héél véél uren trainen. Dat is bij sprinten net iets anders, want de intensiteit ligt erg hoog. Een belangrijk onderdeel van de training is rusten. En dan ook nog op de juiste manier en momenten, bijvoorbeeld niet in de zon en maximaal drie kwartier tussen de ochtend- en middagtraining. Ik leerde dat de ochtendtraining vooral belangrijk is om “aan” te staan om vervolgens in de middagtraining te knallen. Voordeel was dat ik daardoor ook tot rust kwam. Meteen gewerkt aan mijn duurzame inzetbaarheid.

Eén keer heb ik dapper mijn sportkleding aangetrokken om de zogenaamde “looptraining” mee te doen. Dit werd uiteindelijk het grootste deel van de warming-up, want na vijf rondes van 400 meter met huppelen, zijpassen, etc., stond ik (gevoelsmatig) stil toen de groep een zogenaamde lichte versnelling inzette. Toen was ik klaar en konden zij beginnen met hun sprints.

Op de laatste dag hebben Erwin en ik de “Fontys-familie” uitgezwaaid en had ik kort een soort van “legenest-syndroom”. Ik miste de gezelligheid van de jongedames. Echter heb ik vooral respect gekregen voor hun inzet en discipline om naast hun studie (of werk) zoveel in te zetten voor hun sport om beter te worden. Dat was heel waardevol.

FavoriteLoadingVind ik leuk

Over Wendy Coolen

Sinds 2001 werkzaam bij Fontys in diverse functies (medewerker bedrijfsvoering, secretaresse, teamleider bedrijfsbureau, manager planning & control) en bij diverse instituten/ diensten (Pedagogiek; Theologie Levensbeschouwing; Bedrijfsmanagement en Techniek; Management, Economie en Recht; Studentvoorzieningen; Hogeschool Communicatie Eindhoven en Economische Hogeschool Tilburg)