Connecting the dots

Ken je die tekenpuzzels waarin je de punten met elkaar moet verbinden? Deze puzzels bestaan blijkbaar ook voor volwassen.  Zo is er een tekenpuzzelboek met 32 uitdagende tekenpuzzels dat verbluffende resultaten belooft.

“Tekenen van punt tot punt is nog nooit zo uitdagend geweest! De 32 tekeningen in dit blok bevatten allemaal minstens 300 punten die zorgvuldig met elkaar verbonden moeten worden. Want ook volwassenen en oudere kinderen houden van deze puzzels, die stuk voor stuk mooie resultaten opleveren. Het enige dat je nodig hebt, is een potlood en een scherpe blik!” (Tekenen van punt tot punt)

Het werken aan en praten over onderwijsinnovatie komt op mij soms over alsof we met z’n allen vol enthousiasme een stapel super de luxe tekenpuzzelboeken voor gevorderden hebben gekocht of op het oog hebben. We beginnen allemaal vol goede moed en inspiratie met onze scherpe blik en vers geslepen kleurpotloden in de aanslag en de verwachting van prachtige kunstwerken.

Afstemmen

We zijn begonnen en komen er al snel achter dat we het niet allemaal eens zijn over de pagina waarop we starten of zelfs in welk boek. Op pagina 3 zijn er al meerdere personen op dezelfde pagina bezig zonder dat ze het van elkaar (willen) weten. Door de drukte van iedere dag gebeurt het ook wel eens dat we vergeten op welke pagina we bezig waren en tekenen we rustig verder op een andere pagina zonder dit in de gaten te hebben.

Wanneer we wel bewust op dezelfde pagina samenwerken, dan is het afstemmen en elkaar vertrouwen vaak een uitdaging. Welke stippen moeten met elkaar verbonden worden, versta jij onder nummer 1 hetzelfde als ik? Hoe dik is de lijn die we gaan tekenen, welke kleur heeft de lijn, wie mag de lijntjes trekken, wie mag er inkleuren, wie krijgt de complimenten en wie de beloning? Mogen er fouten gemaakt worden en mag je dan gummen?

Wie bepaalt en wie doet mee?

Mogen de studenten ook mee kleuren en die kunstzinnige collega van een externe instelling? Of werken we liever samen met die doortastende professional van die multinational of juist iemand uit het MKB? Zeggen we eerlijk wat we vinden en willen? Of zijn we bang dat er dan niet naar ons wordt geluisterd of dat er mogelijk iemand boos wordt?

Willen we dat iemand van de overheid ons aanmoedigt en beloont met geld of kunnen we het zelf zonder deze aanmoedigingen? Wat doen we als de overheid zelf ongevraagd lijnen begint te tekenen? Durven we dan buiten deze lijnen te kleuren?

Doorzetten

Er zijn projecten waar de scherpe blik na een tijdje samen innoveren ver te zoeken is. Dit leidt dan met veel pijn en moeite tot knappe maar inspiratieloze tekeningen, er zit weinig gevoel en overtuiging in. Soms leidt het samen tekenen tot de meest creatieve en inspirerende tekeningen binnen en buiten de stippen om. Meer dan eens lukt het gezamenlijk tekenen niet. Onder tijdsdruk wordt er dan maar gekozen voor wat haastig knip en plakwerken dat kubistisch aandoet en waarbij alleen de reactie past; wat interessant!

Tevreden?

Alle tekeningen en knip- en plakwerken zijn interessant en hebben zo hun eigen waarde. Maar zijn we uiteindelijk ook allemaal tevreden met wat het hele proces ons heeft opgeleverd? Hangt de tekening na het verbinden van de laatste stippen een paar jaar aan de muur waar iedereen hem kan bewonderen? Of gaat de tekening regelmatig terug naar de tekentafel om hem bij te werken en te verfijnen? Of gooien we de tekening liever weg en beginnen we weer opnieuw op een frisse pagina?

Niet alles leer je uit een boek

Mijn conclusie is: laten we de behoefte aan tekenpuzzelboeken voor volwassenen naast ons neer leggen. Tekenen van punt tot punt lijkt misschien handig en succes te garanderen, maar echt inspirerend en eigen is het niet.

Voldoende kennis van het vakgebied, leren, onderwijs en de praktijk is belangrijk. Handvaten op basis van literatuur helpen bij het afstemmen. Net zo belangrijk of misschien zelfs belangrijker is het aanscherpen van onze eigen blik, elkaar echt leren kennen en recht doen aan de context en de personen binnen deze context. Alleen zo kunnen we ons gezamenlijk inzetten voor een verbluffend kunstwerk dat nooit af is. Want onderwijs is nooit af.

Te simplistisch?

Vind je de vergelijking tussen tekenpuzzels voor volwassen en samen innoveren te simplistisch? Mooi zo! In mijn volgende blog over taal, duurzame communicatie en (open) innovatie ga ik meer de diepte in.

 

 

 

 

 

Vind ik leuk