“Mannen komen van Mars, vrouwen van Venus” luidt de titel van een bestseller van John Gray uit 1992. Hoe zit het met dit Gender Issue anno 2016? Observaties tijdens een papadag.
Gezegend met een koningswens – 1 zoon, 2 dochters – sta ik iedere woensdagmiddag om 12.00 uur stipt aan de schoolpoort te wachten op mijn kroost. Meestal alleen om te horen waar ze nu weer gaan spelen, maar dat geheel terzijde. Alleen thuis lunchen is wel zo rustig op mijn vrije papadag. Om me heen staan gelukkig meerdere vaders, hoewel de moeders zeker midweeks in de meerderheid zijn.
Gezinsmodel
Zoals in heel Nederland is in onze wijk sociologisch gezien het kostwinnersmodel uit de gratie geraakt. Het luxe tweeverdienersmodel is vooral geschikt voor zgn. Dinkies: double income, no kids. Van dat heerlijke bestaan als Yup (Young Urban Professonial) resteert voor jonge ouders alleen nog nostalgie. Regelmatig vraag ik mezelf af: “Wat deed ik eigenlijk voor die tijd (dat er kinderen kwamen)?” In wat een zee van vrijheid dobberden we toen rond. Niet dat ik ergens spijt van heb, maar toch. Carrière maken, kids opvoeden, een huishouden runnen, hoe combineren mensen dat allemaal? Naar goed poldermodel bestaat in de meeste lokale gezinnen het anderhalf-verdieners model. Echter is die hele Pa, en die halve Ma, althans zo blijkt in de praktijk. Het Ei van Columbus, zolang beide partners er vrede mee hebben. Vandaar het concept Papadag, dé legitimatie voor vaders om 1 dag in de week minder te werken, vereist richting de meeste bazen. Mijn 7-jarige dochter vroeg onlangs: “Waarom heb jij eigenlijk papadag, en mama geen mamadag?”, terwijl mijn vrouw toch echt maar 3 dagen werkt en ik 4. Leg die ingewikkelde emancipatie maar eens uit aan zo’n scherpzinnig kind!
Sportbeleving
Woensdag aan het eind van de middag: moeders brengen hun dochters naar hockey; vaders laten hun zoons alleen naar voetbal fietsen. “Ze weten de weg toch zelf wel?” Op zaterdag geven vaders een rondje koffie of bier in de kantine, moeders maken een pot voor thee of wijn uit het paviljoen. Consumptiekeuze hangt af van het tijdstip, dat hebben de seksen gemeen. Bij voetbal is het worstenbroodje favoriet voor erbij. Bij hockey circuleert een fruitschema, en niet alleen bij het team van onze jongste. Een fruitschema als traditie! Wie verzint zoiets? Juist: moeders zorgen vooraf, vaders trekken ter plaatse hun beurs. Het aantal WhatsApp-berichten in de hockey-groep is overigens aanzienlijk hoger dan de puur functionele carpool-App bij de voetbalvaders. En ik kan het weten, want ik zit als slapend, fietsend lid in beiden.
Kinderfeesten
De scherpste genderkloof signaleer ik bij kinderfeesten. Dochters houden van bioscoopbezoek of het overbekende cupcakes bakken. Zoon maak je alleen blij met “.iets ruigs doen”, het liefst buiten: zwembad, klimbos, kartbaan. Het laatste hengstenbal ging per auto naar een lokale evenementenhal. De perfecte plek voor mannen om zich ongestoord uit te leven, van jongensfeest tot vrijgezellenweekend. De parallel is frappant, want boys will be boys, ongeacht hun echte leeftijd. Na afloop klinkt in de auto het verzoek om een rondje door de wijk te rijden. Ramen wijd open, en wat roepen de 7 heren (11 jaar oud), naar elk passerend grietje uit de buurt: “Chickie*, bel me!” En lol dat ze hebben, totdat ze het ook naar een jonge moeder achter een kinderwagen roepen. Haar strenge middelvinger maakt een acuut eind aan de pret.
De volgende dag zie ik twee van die knullen lopen met hun vriendinnetjes. “Zie je, ze hebben gebeld!”
*chickie = Amerikaanse straattaal / ‘slang’ voor lekker ding
Gerben van Eeuwijk
Vind ik leuk
Over Gerben van Eeuwijk
Gerben van Eeuwijk is docent Sociologie bij Fontys Pedagogiek. Als lid van de kenniskring Diversiteit blogt hij over maatschappelijke onderwerpen.
Leuk!!
Vraag me ook weleens af wat ik voorheen deed met die zeeën van tijd voor ik moeder werd. Maar gelukkig(?) genoeg afleiding om daar niet te lang bij stil te staan : )