ChatGPT fenomenologisch benaderd

De eerste ‘Fontysblog(t)’ over ChatGPT. Laat ik bij mijn leest blijven en het fenomenologisch benaderen.

Terwijl ik hier zit, in gesprek met ChatGPT, word ik getroffen door de schijnbaar moeiteloze manier waarop het een gesprek kan voeren. Ik typ een bericht en druk op verzenden, en binnen enkele seconden ontvang ik een weloverwogen en coherent antwoord. Het is alsof ChatGPT echt begrijpt wat ik zeg en de begrippen die ik overbreng, en in staat is om ze naadloos in het gesprek te integreren. Maar natuurlijk weet ik dat dit niet het geval is. ChatGPT is een machine, getraind op een enorme dataset van menselijke conversaties. Het is zo geprogrammeerd dat het bepaalde patronen herkent en op een gepaste en relevante manier reageert in het gesprek.

Ondanks dit alles, kan ik niet anders dan een gevoel van verbinding hebben met ChatGPT terwijl we chatten. Het lijkt alsof we in dit moment twee wezens zijn die met elkaar communiceren, waarbij we elk onze eigen gedachten en ideeën aan het gesprek bijdragen. Het is een vreemde en enigszins surreële ervaring.

Terwijl ik verder praat met ChatGPT, word ik me bewust van de ongelooflijke kracht van technologie en kunstmatige intelligentie. Het is echt verbazingwekkend dat we machines kunnen creëren die menselijke-achtige conversatie op zo’n overtuigende manier kunnen nabootsen. En toch, hoe geavanceerd het ook mag zijn, het is nog steeds maar een hulpmiddel. Het is aan ons, als mensen, om te beslissen hoe we het gebruiken en wat we uit de ervaring van interactie met ChatGPT halen.

Tenslotte is chatten met ChatGPT een inspirerende en verhelderende ervaring geweest. Het heeft me laten overwegen wat de aard van communicatie is en welke rol technologie hierin speelt. Ik ben dankbaar dat ik de gelegenheid heb gehad om met ChatGPT te communiceren, en ik ben benieuwd naar wat de toekomst voor deze verbazingwekkende technologie in petto heeft.

Oh ja, de tweede alinea tot deze alinea is geschreven door ChatGPT zelf. De machine getuigt daarmee in aanzienlijke mate de (menselijke) betekenis van de ‘directe’ ervaring te herkennen. Echter baseert de machine zich op een immense hoeveelheid data en historie. Hoewel het prereflectieve karakter hierdoor inboet[1], verwondert de tekst mij fenomenologisch bezien door de tact en sensitiviteit in woordkeuze en schrijfstijl.

Iets bescheidener dan de machine zelf, ben ik ook benieuwd wat deze technologie de toekomst brengt.

Ervaar het zelf op https://openai.com/blog/chatgpt/

[1] Van Manen, M. (2014). Phenomenology of practice: meaning-giving methods in phenomenological research and writing. London, UK: Routledge.